Feeder klasyczny vs. method feeder – porównanie obu metod

Wędkowanie z koszyczkiem zanętowym ma wiele zalet. Nie trzeba ustawiać gruntu, a haczyk z przynętą zawsze znajduje się w okolicy porcji zanęty. Ponadto odpowiednio obciążonym koszykiem można sięgnąć do bardzo odległych miejsc bez obaw o ściągnięcie zestawu przez falę czy wiatr. Klasyczny feeder jest niezmiennie popularny i przynosi świetne wyniki, ale od kilku lat ma w naszym kraju rosnącą konkurencję w postaci method feedera. Fani obu opcji toczą zacięte dyskusje i przekonują się wzajemnie, że ich sposób łowienia jest najlepszy. My w Fodenie mówimy, że oba odłamy wędkarstwa feederowego mogą być superskuteczne, jeśli człowiek potrafi je właściwie wykorzystać. Czym się różnią i do czego nadają się najlepiej klasyk i methoda? Oto kilka kluczowych informacji.

Feeder – ogólne informacje

Na razie omówimy to, co wspólne dla obu metod feederowych. Zestaw w najprostszej wersji składa się z koszyczka (podajnika) na zanętę, stopera i przyponu z haczykiem. W bardziej zaawansowanych zestawach pojawiają się specjalne łączniki, dodatkowe obciążenie czy systemy antysplątaniowe. Po zarzuceniu podajnik osiada na dnie, co pozwala napiąć żyłkę i obserwować brania na drgającej szczytówce. Wędki do feedera mogą mieć różne długości, standard to 3-4 metry. Kołowrotek zarówno do klasyka, jak i methody powinien mieć pojemną, szeroką szpulę, precyzyjny hamulec oraz koniecznie łożysko oporowe, aby zapewnić skuteczne zacięcia.

Klasyczny feeder

Przechodzimy do detali, które wyróżniają metodę klasyczną. Główna różnica to obecność koszyczka, zwykle wykonanego z dziurkowanego metalu lub siateczki. Koszyk w feederze klasycznym jest montowany na żyłce jednopunktowo. Może mieć wbudowane obciążenie lub dawać możliwość doczepienia ołowianego ciężarka w odpowiednim kształcie. Waga koszyczka może wynosić od kilku do nawet 200 g. Poza tym koszyczki do feedera klasycznego różnią się od siebie kształtem, ciężarem, kolorem, materiałem wykonania i wieloma innymi szczegółami, z których każdy może mieć znaczenie w danych warunkach wędkowania.

Zestaw do klasyka może być wyposażony w rurkę antysplątaniową lub skrętkę, czyli fragment żyłki głównej złożonej na dwie części i skręconej tak, aby powstał sztywny, kilkunastocentymetrowy odcinek, oddalający przypon od koszyka. Robienie skrętki bywa kłopotliwe dla niektórych osób, ale na szczęście da się ją zastąpić tzw. feeder gumą, która spełnia tę samą rolę. Warto zaznaczyć, że na zawodach w feederze klasycznym można stosować wyłącznie skrętkę lub całkowicie zrezygnować z systemu antysplątaniowego.Jeśli chodzi o przypony, w klasyku stosuje się takie same, żyłkowe przypony, jak np. w wędkarstwie spławikowym. Inne pomocne akcesoria do tej metody to stopery gumowe oraz łączniki do szybkiej wymiany koszyczka i przyponu.

Method feeder

Unowocześniona wersja feedera, wokół której powstało ogromne zaplecze dedykowanych akcesoriów, przynęt i zanęt, nie wspominając o wyspecjalizowanych modelach wędek i kołowrotków. Koszmar wędkarskich konserwatystów, otwierający wodę tam, gdzie klasyczny robak lub kukurydza okazują się bezskuteczne. Co charakteryzuje method feedera?

Jako pierwszy rzuca się w oczy “dziwny koszyczek”, czyli podajnik w kształcie podłużnego dysku, na który wciska się zanętę lub specjalny pellet za pomocą silikonowej foremki. Żyłka główna przechodzi wzdłuż przez środek podajnika. Dalej znajduje się stoper/łącznik i przypon, czasem poprzedzony feeder gumą, by zminimalizować splątania. Przypony do methody też nie są zwyczajne, bo standardem tutaj są gotowce wiązane na plecionce, z hakami wyposażonymi w szpilkę lub gumkę do zakładania przynęty.

A jeśli już mowa o przynętach… Ich wybór jest niezwykle szeroki. Zwykle nie są to przynęty naturalne, tylko kulki proteinowe, waftersy, dumbellsy, pop-upy i inne kolorowe i pachnące smakołyki, używane do niedawna tylko w ciężkim wędkarstwie karpiowym. Dzięki methodzie można te atrakcyjne przynęty wykorzystać w bardziej finezyjny sposób, dając sobie szansę na złowienie wielu gatunków białorybu. Oczywiście można też używać robaków i kukurydzy, a nawet ciasta z kaszy manny – nikt tego nie sprawdza ;)W methodzie haczyk z przynętą jest zwykle wklejany wraz z zanętą na podajnik. Po zarzuceniu całość układa się na dnie zanętą do góry, a ta powoli się rozprasza, odsłaniając kuszący kąsek, któremu ryba nie może się oprzeć. Każde branie, nawet niepewne, musi skończyć się zacięciem i zarzuceniem od nowa, bo nawet pobieżnie zainteresowana ryba burzy ułożenie zestawu lub po prostu wytrząsa albo wyjada zanętę z podajnika. Method feeder jest więc bardzo aktywnym łowieniem, które wymaga stałego nadzoru nad wędkami i częstego odświeżania zestawu.

Co wybrać? Klasyk czy methoda?

Zależnie od warunków, obie opcje mogą przynieść piękne ryby. Na łowiskach przełowionych, z dużą ilością średniej ryby, na wodzie stojącej lub bardzo wolno płynącej polecamy raczej method feedera, który zaintryguje i pozwoli wyselekcjonować większe sztuki.

Królestwo feedera klasycznego to rzeki i inne trudne łowiska, a także miejsca, gdzie ryby są płochliwe, a na branie trzeba cierpliwie czekać, nie przerzucając co chwila zestawu. Klasyk umożliwia też łowienie całkiem małych rybek, co bywa przydatne choćby na wspomnianych już zawodach wędkarskich.

Niezależnie od tego, który sposób łowienia jest Twoim ulubionym, w sklepie wędkarskim Foden znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz do feedera.